وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
من آخر هفته داشتم سعی می‌کردم بفهمم برنامه نویسی RESTFUL یعنی چی و به چه دردی می‌خورد. چندین کتاب مختلف را نگاه کردم و چندتا هم نوشته وبسایتهای مختلف را خواندم. واقعیتش هیچکدام جواب اینکه به چه دردی می‌خورد را نداد. آخرش ویدیوی دیوید هاینامر هنسون را که طراح Ruby on Rails بوده را پیدا کردم. بعد از نگاه کردن این ویدیو تقریبا اکثر سوالهایم جواب داده‌شد.

خیلی وقتها باید رفت سراغ سرچشمه.

Labels:

لینک دایمی مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
مطلب بالا را به دوستان خود ایمیل کنید:     16 نظر
این مقاله «کمکهای مالی به رادیو زمانه اتلاف سرمایه است» را در بالاترین دیدم و باز یاد افتاد که چقدر در فرهنگ ما به کسانی که ساختارسازی می‌کنند حمله می‌شود. ساختن یک چیزی مثل زمانه اصلا کار ساده‌ای نیست. گردانندگانش از یک طرف باید بدنبال بودجه باشند، از طرف دیگر دنبال کادر اجرایی و همینطور با هزارویک نویسنده و هنرمند ایرانی سروکله بزنند که هر کدامشان هم منش خودشان را دارند و احتمالا مثل اکثر ایرانیها مفهوم کارحرفه‌ای و توجه به موعدها برایشان خیلی جا افتاده نیست.
حالا به تمام اینها انتقادات تند را اضافه کنید و ببینید چه می‌شود.

واقعیتش خودم از زمانی که بالاترین را شروع شد، دیدم که در فضای فرهنگ ایرانی ساختن مجموعه‌های جدید چقدر سخت است . یک زمانهایی آدم احساس می‌کند کلی آدم بسیج شده‌اند که این تجربه موفق نشود. واقعا همه‌مان نیاز داریم که بطور فرهنگی دیدمان را عوض کنیم و بجای انتقادهای تند بیشتر به پیشنهادهای سازنده روی بیاوریم. برای پیشنهادهای سازنده هم محدودیتهای طرفمان را باید درک کنیم. اگر هم دیدیم که واقعا دیگر گردانندگان مجموعه کشش را ندارند یک مجموعه دیگر بهتر می‌آید و همه به آنجا می‌روند.

باور کنید دنیا خیلی بزرگتر از اینهاست. اگر مثلا فکر می‌کنید رادیو زمانه نمی‌تواند نظرشما را برآورده کند بروید و یک چیز دیگر درست کنید و مخاطب رادیوزمانه را بدزدید و ببرید. بیشتر بفکر رقابت باشید تا انتقاد.

Labels:

لینک دایمی مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
مطلب بالا را به دوستان خود ایمیل کنید:     4 نظر
یک حرفی معمولا در میان کسانی که تو کار اینترنت و وبسایت هست و به آن می‌گویند نحسی(بدیمنی) رشد(curse of scalability).


این نحسی زمانی پیش می‌آید که یک وبسایت (یا بطور عمومیتر یک کالا) طرفدار زیادی پیدا می‌کند و گردانندگان سایت (یاتولیدکنندگان کالا) توانایی فراهم کردن خدمات یا تولید برای آنهمه تقاضا را ندارند. این می‌تواند بدلایل تکنیکی اتفاق بیفتد یا بدلایل محدودیت نیروی انسانی و منابع مالی.


یادم هست که هفت هشت سال پیش که سایت گویا سایت پرطرفداری شده‌بود، من از اینکه گردانندگانش در توسعه و بهبودش بیشتر نمی‌کوشند تعجب می‌کردم. حالا این بلا سر من و تیم بالاترین آمده‌است. آنقدر تقاضا برای بالاترین هست که کمبودهای ما باعث کند شدن رشدش هستند.

متاسفانه بالاترین از کمبود نیروی انسانی رنج می‌برد که دلیل آنهم عدم منابع مالی است. در یک تخمینی که من یکبار انجام دادم، سه نفر تیم بالاترین که روی بالاترین در وقت آزادشان در سال گذشته کار کردند(شش ماه اول کار بسیار زیاد بود)، جمعا ارزش کار داوطلبانه‌شان حدود ۶۰۰۰۰ دلار بود.

درآمد بالاترین از تبلیغها تنها چیزی حدود ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار در سال گذشته بوده است و خرج سرور هم در همین حدود. البته پس از رفتن به سرور جدید خرج بالاترین بیشتر شده است.

متاسفانه گسترش تیم بالاترین و اضافه کردن افراد داوطلب بیشتر خیلی راحت نیست. چون افراد داوطلب به مدیریت و هدایت نیاز دارند و با توجه به پیچیدگی تکنیکی و حساسیتهای حاشیه‌ای راجع به بالاترین این کار نیاز به یک فرد تمام وقت دارد.


داشتن فرد دایم هم نیازمند کمکهای مالی است. با توجه به تجربه می‌دانم که ایرانیها در زمینه کارهای فرهنگی بسختی دستشان به جیبشان می‌رود برای همین هیچوقت روی سایت بالاترین تقاضای کمک مالی از بینندگان سایت نکرده‌ام.

در مورد گرفتن بودجه از سازمانهای بین‌المللی یا طرفدار آزادی بیان هم مردد بوده‌ام. چون فکر می‌کنم استقلال مالی بالاترین برای خیلی از کاربران با ارزش هست. همینطور با تمام باورم به آزادی‌ بیان و رعایت حقوق بشر و آرزویم برای ایرانی بهتر، فردی سیاست پیشه نیستم و می‌خواهم همچنان بتوانم با اعتماد نفس و قطعیت کامل به هرکسی که به ما گردانندگان سایت، اتهام جهت‌دهی سیاسی در بالاترین را می‌زند، بگویم که ما گردانندگان سایت در جهت دادن فضای بالاترین هیچ نقشی نداریم. محتوای بالاترین بطور کامل کاربران آن تعیین می‌کنند.

با توجه به نکات بالا، اگر می‌خواهید بالاترین همچنان مستقل و باحال بماند، لطفا با تمام کم و کاستی‌هایش تحملش کنید. مثل گذشته هم به انتقاد بالاترین ادامه دهید. چون بالاخره ما هم از رو می‌رویم و هر از یک دو هفته به بعضی از مشکلات می‌رسیم.

شخصا من خیلی در چند ماه اخیر وقتم خیلی کم بوده‌است. خیلی روزها ساعت ۶:۳۰ بیدار می‌شوم و تا ساعت ۸ شب کار می‌کنم. برای همین وقت زیادی برایم نمی‌ماند. ولی وضع همیشه به این شکل نخواهد ماند. قول می‌دهم هروقت یک وقت حسابی پیدا شود روی بالاترین بگذارم و با رضا و عزیز یک سروسامانی به وضع بالاترین بدهیم.

Labels:

لینک دایمی مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
مطلب بالا را به دوستان خود ایمیل کنید:     23 نظر