بین کسانی هم که تو ایران قبول دارند که قتل عام یهودی ها اتفاق افتاده، معمولا برایشان سخت است که بفهمند چرا کشورهای غربی به این مسئله اینقدر حساسند و اینطور به گفته های امثال احمدی‌نژاد عکس العمل نشان می‌دهند. فکر می‌کنند این هم یک توطئه‌یِ یهودیها است.
در مورد همین گفته آخر احمدی‌نژاد تا حالا ۹۷۸ خبر نوشته شده است (بر اساس گوگل نیوز) و حدود ۱۰۶۹ مطلب در وبلاگهای انگلیسی نوشته شده است. توطعه پشت این واکنشها وجود ندارد. بعضی از دلایلی که این حساسیت‌ها را ایجاد می‌کنند عبارتند از:‌

۱- غرب مسیحی تا حد زیادی خود را مسئول فراهم کردن زمینه هولوکاست می‌داند بدلیل اینکه ضدیهودیگری در اروپا تا زمان جنگ جهانی دوم شایع بوده است و کسی چندان با آن مبارزه نمی‌کرد. این ضدیهودیگری کسانی همچون هیتلر را بوجود آورد. برای همین غرب نمی‌خواهد ضدیهودیگری باز هم شایع شود.
۲- گروه‌های یهودی فعالانه سعی می‌کنند که خاطره قتل‌عام یهودیها را در آمریکا و اروپا زنده نگه دارند. در خیلی از این کشورها کتابهای تاریخ مدارس شامل قسمتی راجع به این واقعه هستند. یهودیها یک گفته دارند که می‌گوید «تکرار هولوکاست هرگز». برای همین خیلی فعالانه با کوچکترین گفته‌های ضد یهودی مقابله می‌کنند.
۴- کسانی که یک واقعیت تاریخی مثل قتل عام را تکذیب می‌کنند معمولا یا ناآگاهند یا محرک های نژاد پرستانه دارند.
۵- مهمترین کاربدی که از هیتلر در حافظه تاریخی مردم در غرب مانده‌است همین قتل‌عام یهودیها است. حالا کسی که این موضوع را تکذیب می‌کند،‌ برای مردم بعنوان مدافع جنایات هیتلر تداعی می‌شود.

چرا منکرشدن هولوکاست اینقدر ناجور است؟ می‌توانید فرض کنید که جورج بوش در تاسوعا عاشورای سال بعد بگوید که امام حسین را یزید نکشته‌است و همه‌ ماجرا افسانه ساخت ملاهاست تا مردم ایران را کنترل کنند. اگر چنین چیزی شود ملت همه تو ایران می‌گویند که بوش دیوانه شده است. حالا قضیه امام حسین مربوط به ۱۳ قرن پیش است و تمام چیزی که ما از آن ماجرا می‌دانیم تاریخ نقلی است. در حالی که در مورد هولوکاست هنوز بعضی از آدم هایی که جان سالم بدر بردند زنده هستند. هنوز کوره‌های آدم سوزی آشوویتز سر جاشون هستند و تقریبا هیچ تاریخ شناس معتبر دنیا در اینکه این واقعه اتفاق افتاده شبهه‌ای ندارد.