ایران در تمام مذاکراتش با اروپا مخفی کاری می‌کرد و هیچ وقت نمی‌شد که از طرف ایرانی شنید چه چیزی در حال مذاکره است. همیشه این طرف اروپایی بود که به خبرنگاران جزییات بحث را می‌گفت یا از طریق درز خبر به روزنامه‌ها روشن می‌کرد چه خبر است. مثال روشنش قضیه پیشنهاد غنی سازی در خاک روسیه بود که وقتی خبرش در روزنامه‌های اروپایی در آمد، ایران تا دو هفته قضیه را نفی می کرد و می‌گفت چنین پیشنهادی وجود ندارد.

نتیجه این مخفی کاری‌ها طرف ایرانی این شد که اروپایی‌ها ادعا می‌کنند در تابستان گذشته پیشنهاد بسیار خوبی به ایران داده‌اند در قبال اینکه ایران غنی سازی را متوقف کند و ایران آنرا قبول نکرده است. چون ایران هم چیزی نمی‌گوید نتیجه این شده که همه حرف طرف اروپایی را باور کرده اند و در نتیجه با اطمینان قاطع می گویند ایران بدنبال سلاح اتمی است، چون اگر نبود این پیشنهاد را قبول می‌کرد. در حالی که وقتی متن درز پیدا کرده‌ی این پیشنهاد را می‌بینید، متوجه می‌شوید که اروپایی‌ها توقف غنی‌سازی و امضای پیمان الحاقی ان پی تی را خواسته‌اند ولی در قبال آن تنها چند وعده و وعید نامشخص به ایران داده‌اند.

اگر طرف ایرانی مخفی کاری نمی‌کرد و بطور آشکار جزییات را می‌گفت،‌ حداقل قضیه این می‌شد که بقیه دنیا بر این باور نمی‌رسید که اروپا همه چیز به ایران داد و ایران آنرا قبول نکرد. (واقعیتش من هم تا این متن پیشنهاد را ندیده بودم بر این باور بودم و الان می‌بینم که پیشنهاد اروپا چندان چیزی نداشته ‌است. اما با تمام این احوال بر این باورم که قبول این قرارداد ایران را از خطر جنگ نجات می‌داد و با سیاستی درست می‌توانست ایران را در مسیر بهتری قرار دهد. )

بلای مشابهی سر «یاسر عرفات» آمد. بعد از آنکه مذاکرات عرفات و اهود بَرَک تحت هدایت کلینتون در سال ۲۰۰۰ به نتیجه نرسید. اسراییل شایع کرد که اهود برک، حاضر شده‌بود که ۹۸ درصد کرانه باختری را به عرفات بدهد و عرفات زیر بار نرفت. واقعیت این بود که اسراییل می‌خواست بیت‌المقدس را برای خود نگه دارد و می‌خواست تمام مرزهای کرانه باختری را خودش کنترل کند. نتیجه این شد که الان اکثر مردم مطلع دنیا فکر می‌کنند که فلسطینیها بدنبال صلح نیستند چون اگر بودند پیشنهاد دست و دلبازانه «اهود برک» را قبول می‌کردند. ( در این مورد هم من بر این باورم که عرفات اشتباه کرد که این پیشنهاد را قبول نکرد. متاسفانه در آخر کار چیزی که به فلسطینیها تحمیل خواهد شد بسیار بدتر از پیشنهاد «اهود برک» است).

اینکه منشا اینگونه مخفی‌کاریها کجاست هم خواهم نوشت.