وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
January 24, 2006
اینروزها بحث اینکه با ایران چه باید کرد در وبلاگهای آمریکا خیلی داغ است. بر طبق وبسایت تکنوراتی که اطلاعات آماری راجع به وبلاگها هم می‌دهد، «ایران» جز ده کلمه بالایی بوده است که در وبلاگها استفاده شده است. حالا من سعی می‌کنم یک لیستی از بحثهایی که می‌شود را اینجا بیاورم تا ببییند دامنه بحثها چیست. سعی می‌کنم از وبلاگهای خیلی پرطرفدار انگلیسی زبان لینک جمع کنم. سعی می‌کنم حرفشان را در دو جمله خلاصه کنم بنابراین لزوما دقیق نخواهم بود:
«جفری لوییس» با حساب و کتاب دلیل می‌آورد که ایران تا سلاح هسته‌ای حداقل ده سال فاصله دارد و همینطور نتایج منفی حمله هوایی را بررسی می‌کند. حرفش این است که آمریکا بهتر است فعلا به دیپلماسی بچسبد.
«توماس هلسنگر» در یک وبسایت نئوکانی استدلال می‌کند که باید به ایران تهاجم زمینی شود و می‌گوید که هزینه اینکار از هزینه نکردنش کمتر است. می‌گوید اگر حکومت ایران سلاح هسته‌ای بدست بیاورد بدلیل مصونیت بدست آمده عملیاتهای تروریستی و مداخلاتش در جاهای دیگر خاورمیانه را شدیدا گسترش خواهد داد.
«مَتِئو یگلِسیاس» که بلاگر طرفدار حزب دموکرات است و روزنامه‌نگار هم هست در جواب کسانی که می‌گویند ایران با بدست آوردن سلاح هسته‌ای به کارهای تروریستی توسعه خواهد بخشید، می‌گوید این معلوم نیست ولی حمله هوایی به ایران حتما به چنین مساله‌ای منجر خواهد شد. همینطور او بحث می‌کند که سیاست دموکراتها نسبت به ایران باید چه باشد.
«نوام شیبر» از مجله اینترنتی «تی‌ان‌آر» می‌گوید که دموکراتها باید در مورد ایران به سمت راست پریزیدنت بوش بروند. صحبتهای تند هیلری کلینتون در مورد ایران، می‌تواند گواهی باشد که دموکراتها در مورد ایران لزوما مثل مورد عراق ضد جنگ نخواهند بود.
»بردفورد پلامر» می‌گوید در مورد تحریمهای علیه ایران با دقت فکر بکنیم و به مقاله شیرین عبادی در لوس‌آنجلس تایمز اشاره می‌کند.
ش
این دو مقاله هم از میان مقالات روزنامه‌ها و مجله ها زیاد راجع بهشان بحث شده است:
یکی توسط «دیوید هنسون» یک نئوکان معروف است که در انستیتو هوور استفورد کار می‌کند. او بجایی اینکه از ابتدای مقاله، حمله ایران تشویق کند سعی می‌کند که نشان دهد گزینه‌های دیگر پیش روی آمریکا پرهزینه تر هستند.
یکی دیگر هم توسط «چارلز کراتامر» که ستون‌نویس روزنامه مهم آمریکایی واشینگتون‌پست است و از طرفدارهای سرسخت اسراییل است. او می‌گوید اروپاییها با مذاکراتشان با ایران فقط وقت آمریکا را تلف کردند. می‌گوید تحریمهایی بجز تحریم نفتی تاثیری روی ایران نخواهد گذاشت. و تلویحا می‌گوید که تنها راه حمله هوایی به ایران است.
«جفری لوییس» با حساب و کتاب دلیل می‌آورد که ایران تا سلاح هسته‌ای حداقل ده سال فاصله دارد و همینطور نتایج منفی حمله هوایی را بررسی می‌کند. حرفش این است که آمریکا بهتر است فعلا به دیپلماسی بچسبد.
«توماس هلسنگر» در یک وبسایت نئوکانی استدلال می‌کند که باید به ایران تهاجم زمینی شود و می‌گوید که هزینه اینکار از هزینه نکردنش کمتر است. می‌گوید اگر حکومت ایران سلاح هسته‌ای بدست بیاورد بدلیل مصونیت بدست آمده عملیاتهای تروریستی و مداخلاتش در جاهای دیگر خاورمیانه را شدیدا گسترش خواهد داد.
«مَتِئو یگلِسیاس» که بلاگر طرفدار حزب دموکرات است و روزنامه‌نگار هم هست در جواب کسانی که می‌گویند ایران با بدست آوردن سلاح هسته‌ای به کارهای تروریستی توسعه خواهد بخشید، می‌گوید این معلوم نیست ولی حمله هوایی به ایران حتما به چنین مساله‌ای منجر خواهد شد. همینطور او بحث می‌کند که سیاست دموکراتها نسبت به ایران باید چه باشد.
«نوام شیبر» از مجله اینترنتی «تی‌ان‌آر» می‌گوید که دموکراتها باید در مورد ایران به سمت راست پریزیدنت بوش بروند. صحبتهای تند هیلری کلینتون در مورد ایران، می‌تواند گواهی باشد که دموکراتها در مورد ایران لزوما مثل مورد عراق ضد جنگ نخواهند بود.
»بردفورد پلامر» می‌گوید در مورد تحریمهای علیه ایران با دقت فکر بکنیم و به مقاله شیرین عبادی در لوس‌آنجلس تایمز اشاره می‌کند.
ش
این دو مقاله هم از میان مقالات روزنامه‌ها و مجله ها زیاد راجع بهشان بحث شده است:
یکی توسط «دیوید هنسون» یک نئوکان معروف است که در انستیتو هوور استفورد کار می‌کند. او بجایی اینکه از ابتدای مقاله، حمله ایران تشویق کند سعی می‌کند که نشان دهد گزینه‌های دیگر پیش روی آمریکا پرهزینه تر هستند.
یکی دیگر هم توسط «چارلز کراتامر» که ستون‌نویس روزنامه مهم آمریکایی واشینگتون‌پست است و از طرفدارهای سرسخت اسراییل است. او می‌گوید اروپاییها با مذاکراتشان با ایران فقط وقت آمریکا را تلف کردند. می‌گوید تحریمهایی بجز تحریم نفتی تاثیری روی ایران نخواهد گذاشت. و تلویحا می‌گوید که تنها راه حمله هوایی به ایران است.
نظرات:
فکر می کنم این بار این تو بمیری از اون تو بمیریها نیست و پرونده هسته ای ایران به سازمان ملل ارجاع بشه
نکته ای که بیش از هر چیز دیگه حال من رو بهم می زنه اینه که جمهوری اسلامی و بخصوص صدا و سیمای ایران به این مسئله رنگ و بوی ملی داده اند و مرتبا سعی در تحریک احساسات در این خصوص را دارند و این طور القائ میکنند که ساخت نیروگاه اتمی و.. به خواست ملت ایران می باشد حال انکه در سایر تصمیم گیریها و سیاستهای دولت تنها چیزی که فاقد ارزش می باشد رای و خواست ملت است
مشکل جمهوری اسلامی اینه که به جای اینکه از در دوستی با سایر کشورها و غرب وارد بشه بر عکس روز به روز با لحن تند و بدون داشتن سیاست از پیش تایین شده اقدام به مبارزه طلبی با غرب و امریکامی کنه و روز به روز خودش و ملت ایران رو منزوی تر میکنه خیلی دوست داشتم نظر خودت رو در خصوص برنامه اتمی ایران بدونم