وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
June 07, 2006
معمولا وقتی که اهمیت کشوری در آمریکا بدلایل سیاسی بالا میرود، بغیر از خبرهایی که در مورد درگیری سیاسی آن کشور می‌نویسند هر از گاهی خبرنگارها مطالبی در وصف گل و بوته آن کشور هم می‌نویسند. اینها مطالبی هستند که ربط مستقیمی به درگیری سیاسی ندارند و معمولا نکته مثبتی را نشان می‌دهند. اینکار معمولا توسط روزنامه‌هایی با طرز فکر لیبرال انجام می‌شود و هدف کلیش این است که مردم با ابعاد دیگری از آن کشور آشنا بشنوند و همینطور تمام اخبار راجع به آن کشور منفی نباشد.
حالا در مورد ایران هم چنین چیزی وجود دارد. منتها از آنجا که پیدا کردن خبری که هم مثبت باشد و هم جالب در ایران کار آسانی نیست، خبرنگارهای خارجی به خبرهای عجیب روی می‌آورند و وقتی هم که یکی کشفشان می‌کند، راجع به آن یکی بعد از دیگری می‌نویسد.
در مورد ایران یک مدتی خبر «جراحی بینی خانمها» مد بود. هر از گاهی در روزنامه‌ای یک گزارش مفصل با عکس چاپ می‌شد که خانمها در ایران به بینی خیلی اهمیت می‌دهند. در فضای خبری ایران، این خبر چند بعد داشت. یکی اینکه می‌گفت مردم در ایران بفکر آماده‌شدن برای جهاد یا غنی‌سازی نیستند. از آنطرف تاثیر منفی حجاب اجباری را نشان می‌داد که باعث شده خانمها به قسمت بیرون مانده از حجاب اهمیت خاصی نشان بدهند.
تازگی‌ها خبر «تغییر جنسیت» خیلی داغ شده‌است. چون هنوز مساله‌ای «تغییر جنسیت» در سطح جامعه آمریکا کاملا جا نیافتاده و یک نوع احساس عجیب بودن راجع بهش هست، مشکل نداشتن حکومت ایران با تغییرجنسیت یک نوع پیشرفت محسوب می‌شود. (حالا بماند که همجنسگراها کوچکترین ابراز وجود ندارند.) این نوع پیشرفت با تصویری که از ایران در ذهن مردم از ایران بعنوان یک کشور تندرو مذهبی وجود دارد، تطابق ندارد. در نتیجه این خبر برای مردم جالب می‌شود.
من خودم نسبت به اینجور خبرها احساس خوبی ندارم. چون اولا بیادم می‌آورد که چقدر تصویر ایران در دنیا بد است، که حتی عمل کردن بینی در ایران هم خبر مثبت حساب می‌شود و همین اینکه واقعا خبر مثبت و جالب دیگری در ایران نیست که کسی راجع به آن بنویسد.
حالا در مورد ایران هم چنین چیزی وجود دارد. منتها از آنجا که پیدا کردن خبری که هم مثبت باشد و هم جالب در ایران کار آسانی نیست، خبرنگارهای خارجی به خبرهای عجیب روی می‌آورند و وقتی هم که یکی کشفشان می‌کند، راجع به آن یکی بعد از دیگری می‌نویسد.
در مورد ایران یک مدتی خبر «جراحی بینی خانمها» مد بود. هر از گاهی در روزنامه‌ای یک گزارش مفصل با عکس چاپ می‌شد که خانمها در ایران به بینی خیلی اهمیت می‌دهند. در فضای خبری ایران، این خبر چند بعد داشت. یکی اینکه می‌گفت مردم در ایران بفکر آماده‌شدن برای جهاد یا غنی‌سازی نیستند. از آنطرف تاثیر منفی حجاب اجباری را نشان می‌داد که باعث شده خانمها به قسمت بیرون مانده از حجاب اهمیت خاصی نشان بدهند.
تازگی‌ها خبر «تغییر جنسیت» خیلی داغ شده‌است. چون هنوز مساله‌ای «تغییر جنسیت» در سطح جامعه آمریکا کاملا جا نیافتاده و یک نوع احساس عجیب بودن راجع بهش هست، مشکل نداشتن حکومت ایران با تغییرجنسیت یک نوع پیشرفت محسوب می‌شود. (حالا بماند که همجنسگراها کوچکترین ابراز وجود ندارند.) این نوع پیشرفت با تصویری که از ایران در ذهن مردم از ایران بعنوان یک کشور تندرو مذهبی وجود دارد، تطابق ندارد. در نتیجه این خبر برای مردم جالب می‌شود.
من خودم نسبت به اینجور خبرها احساس خوبی ندارم. چون اولا بیادم می‌آورد که چقدر تصویر ایران در دنیا بد است، که حتی عمل کردن بینی در ایران هم خبر مثبت حساب می‌شود و همین اینکه واقعا خبر مثبت و جالب دیگری در ایران نیست که کسی راجع به آن بنویسد.
نظرات:
As Repression Eases, More Iranians Change Their Sex, The New York Times, August 2, 2004 Monday, Late Edition - Final, Section A; Column 1; Foreign Desk; Pg. 3, 1070 words, By NAZILA FATHI, TEHRAN, Aug. 1
بعد THE AYATOLLAH AND THE TRANSSEXUAL, The Independent (London), November 25, 2004
Iran warms up to sex changes, but still shuns homosexuality, LA TIMES, January 30, 2005
Iran's Transsexual Revolution. Caroline Mangez, The Independent UK, Sunday 13 November 2005
Hour 3, MAY 06, 2006 CBC RADIO OVERNIGHT: A report on iran's transsexuals: http://www.cbc.ca/radioshows/OVERNIGHT/20060506.shtml
لینک خبر در متن را بخاطر بی‌بی‌سی بودنش دادم. جالبی این موضوعی که بالا گفتم این است که برای مدت زیادی خبرنگارهای مختلف همان موضوع را بشکلهای مختلف می‌نویسند و این کار براحتی برای یک سالی ادامه پیدا می‌کند.
اینکه چرا الان نوشتم چونکه این ویدیویی تازه‌ای که هفته پیش روی کورنت تی‌وی گذاشته شده را دیروز دیدم:
http://www.current.tv/video/?id=4005294
سازندش هم یک ایرانی آمریکایی هست که ظاهرا تلاشش این است که ابعاد دیگری از ایران را به خارجیها نشان دهد.
به شما لینک دادم
تو بی طرفی دیگه نه؟ تو به عنوان یک مشاهده گر مستقل بی طرف عمل می کنی دیگه نه؟ تو که از جهت خاصی با منافع خاصی دائم دفاع نمی کنی که نه؟
آفرین بابا جان.
فقط یک کم (!) پیاز داغش زیاد شده است. شما خودشو ناراحت نکونین بابام جان. اونم یاد می گیره کم کم مث شما خوب زیرآبی بره.
شما همچنان مشغول باش.
مثلا اکثر زنان ( یا مردان) توریست یا گاه روزنامه نگاری که میان ایران و بعد ازشون درباره وضعیت زنان ایران و به خصوص حجاب سوال میشه میگن: اصلا اوضاع بد نیست و تنوع رنگ زیاده و زنان ایران شادن و ... نمی دونم چرا تو کل مطالبی که این افراد میگن این قسمت خیلی پررنگ میشه؟ اصلا واقعیت داره ؟؟؟
از لینکی که درباره ":اسم فرزند" داده بودی ممنون.
the answer is yes but I didn't finish to the end because I got bored, and also I found the book very disingenous and deceiptful.
the letter n,
"piaz daghesho ziaad kardeh" means he is a bit sensationalizing it or exaggerating it. Debashi is a bit overinterpreting the stuff in the book, but I guess that is what usually post-modernists do.
sarabano,
Sure, I'll link to it. The comment section of Free Thoughts is always an interesting place:)
:))