خوب شد
خانم رایس به داد مطلب چند روز پیش من رسید و
با پیشنهادش نشان داد که تحلیل چند روز پیش من درباره اینکه فشار روی کاخ سفید برای مذاکره با ایران زیاد است درست بودهاست.
جوابی که رایس داد از
نظر استاندارهای من برای یک طرف مذاکرهگر فوقالعاده بود. از یک طرف گفت که حاضر به مذاکرهاند و فشار روی کاخ سفید را کاملا برداشت و از طرف دیگر آنرا شرطی کرد که برای دیگر تماشاگران بازی خیلی غیر منطقی بنظر نمیرسد اما برای حکومت ایران خط قرمز است. الحق کشوری که
وزیر امورخارجه به باسوادی خانم رایس دارد سزاوارش است که راهحلهای اینچنینی برای مشکلاتش پیدا کند.
واقعیتش با این ترفند دولت بوش، توپ بزمین ایران افتاد و دفعش هم اصلا ساده نخواهد بود. دولت ایران میتواند فردا متکی یا آصفی را با آن انگلیسی دست پا شکستهشان بفرستد جلوی خبرنگارها تا بگوید:«ما از غنیسازی عقب نمینشینیم» و بعد با سازمان امنیت متحد روبرو شود. اما اگر ایران هم کسی مثل خانم رایس داشت ممکن بود شاید ممکن بود که راهحلی پیدا کند که برای بقیه هم منطقی بنظر برسد .
تکمیلی:
تحلیل بهمن را هم بخوانید. این پیشنهاد امیر را هم ببینید.
راستی کاش کسی مثل رایس رو ما هم داشتیم.البته داریم اما نمیدونم چقدر دولت ایران از این مشاورهای تحصیل کرده استفاده میکنه.
انار
thoughts.blogfa.com
That's called excessive self-confidence!
While the Iranians are unlikely to simply accept the terms set by Secretary Rice, their mastery of diplomacy suggests they're also unlikely to flatly reject the offer. More likely, they'll come back with a more qualified, nuanced offer — not altogether different from the one made by Condi Rice. As long as both sides prefer to avoid a violent confrontation, that's the kind of careful chess game they'll continue to play.
شرط ایران میتونه این باشه که داراییهای مسدود شده ی ایران آزاد بشه.
من به یک راه حل دیگه هم فکر کردم. ایران میتونه بگه که من به مدت یک ماه از زمان شروع گفتگوها برنامه ی غنی سازی رو متوقف میکنم. البته آمریکا خواهد گفت نه. و دوباره توپ به زمین آمریکا برمیگرده!
ایران میتونه بگه که ما شرط رو قبول میکنیم به شرطی که آمریکا دلیل بیاره که ایران به دنبال سلاح هسته ای هست.
این کار یک تیر و دو نشون میتونه باشه: اول اینکه اعلام میکنه که مدرک مستدلی برای ادعاهای آمریکا وجود نداره، دوم اینکه توپ به زمین آمریکا بر میگرده.
I think simply saying candoleezza rice or just one time mentioning her khanome rice would be enough. In your short text you used 3 times khanome rice while you could avoid that using candoliza rice or something else.
using aghaa or khanome in a persian text seems to be very arzeshmadaraane and close to the adabiate roozname haaye iran, specially conservatives.
Aabout her, just I want to add that she was the chief budget and academic officer of the Stanford university.
sz
سیروسجان، چشم. دیگر اینقدر خانم خانم رایس نمی کنم.
مطمئنم بعضی آقایان بسیار ازین رقتار خرسند خواهند بود.
مبارک است.
Ma mokhlesim