وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
August 02, 2006
برای اینکه کنفرانسهای علمی بین‌المللی که در ایران برگزار می‌شوند آبرومندانه باشند، یک وبسایت(ویکی) درست کردم که تمام جزییات برگزارکردن درست حسابی یک کنفرانس را آنجا بنویسیم که هرکس خواست در ایران کنفرانس بین‌المللی برگزار‌کند برود و آنرا بخواند. حالا من خود فقط قسمت غذا را کامل کردم و می‌خواهم از بقیه کمک بخواهم که بقیه قسمتها را تکمیل کنند. من نیما، انار و قاسم را نام می‌برم که به انتخاب خودشان سه بند لیستِ جزییات را تکمیل کنند. بعد که کارشان تمام شد، آنها هم می‌توانند سه نفر دیگر را نام ببرند که کار را جلو ببرند( این بازی تازگیها در بلاگهای انگلیسی مد شده و بهش می‌گویند tagging. نمیدانم تو فارسی بهش چی بگوییم).
در قسمت غذا نوشته‌ام:
اگر فکر می‌کنید چیز دیگری به توضیحات من راجع به غذا باید اضافه شود بگویید.
پ.ن. شاید فکر کنید بعضی از جزییات خیلی پیش پا افتاده است ولی باورکنید وقتی که برگزارکننده باحجم کار زیاد روبرو است خیلی از این جزییات به ذهنش نمی‌رسد و داشتنش بصورت مکتوب خیلی کمک می‌کند. تازه اگر مثل من اتفاقاتی که در برگزاری کنفرانسها در ایران اتفاق می‌افتد را دیده باشید، ارزش خیلی از این جزییات را می‌فهمید.
پ.ن.۲. نیما قسمت مستراح را کامل کرد:)
پ.ن.۳. قسمت اینترنتی را هم خودم کامل کردم. این آقا «مهدی شیفت» هم که کامنت داده بود کلی زحمت کشیده و قسمتهای دیگر را کامل کرده‌است.
پ.ن.۴ . احسان هم بخش نقشه را تکمیل کرد.
در قسمت غذا نوشته‌ام:
اگر کنفرانس غذا را ارايه می‌کند نیاز دارد که نکات زیر را رعایت کند:
۱) مکان غذاخوری کاملا مشخص باشد.
۲) به تعداد افراد توجه شود و اینکه معمولا تعداد زیادی بناگهان برای غذا می‌آیند و لازم است که بتوانند با سرعت کافی غذا بگیرند. صفهای طولانی می‌توانند خیلی آزاردهنده باشند.
۳) غذای مناسب روزانه باید حاوی برنج یا گندم،َ سبزیجات، میوه و گوشت یا نخودیات باشد.
۴) لازم است توجه خاصی به افرادی که پرهیز غذایی خاصی بدلیل دینی یا پزشکی دارند بشود. معمولا در کنفرانسها انتخاب غذای وِجترین (بدون گوشت) هست. برای احتیاط داشتن غذای کوشِر برای یهودیان و حلال برای مسلمانها(البته در ایران این مشکلی نیست!) هم می‌تواند کمک کند.
۵) داشتن چنگال، قاشق، چاقو غذاخوری و سینی برای حمل غذاها.
۶) معمولا داشتن سالاد و دِسِر(یک چیز شیرین) درکنار ناهار و شام معمول است.
۷) امکان گرفتن ساده غذا مثلا تنها با نشان دادن کارت کنفرانس. ژتونهای غذا معمولا مناسب نیستند چون که شرکت کننده در کنفرانس همیشه باید حواسش به این باشد که ژتونهایش همراهش باشد و گمشان نکند.
۸) این مشخص باشد که آیا باید شرکت کنندگان کنفرانس سینی غذای خود را بعد از غذا خوردن به آشپزخانه برگردانند یا کس دیگری هست که آنها را از میز جمع می‌کند.
۹) غذاخوری باید در ساعت اعلام شده درهایش باز باشد و آماده غذا دادن.
۱۰) دستمال آشپزخانه روی میزها باشد. توجه کنید که دستمال کاغذی(کلنکس) مناسب این کار نیست.
اگر فکر می‌کنید چیز دیگری به توضیحات من راجع به غذا باید اضافه شود بگویید.
پ.ن. شاید فکر کنید بعضی از جزییات خیلی پیش پا افتاده است ولی باورکنید وقتی که برگزارکننده باحجم کار زیاد روبرو است خیلی از این جزییات به ذهنش نمی‌رسد و داشتنش بصورت مکتوب خیلی کمک می‌کند. تازه اگر مثل من اتفاقاتی که در برگزاری کنفرانسها در ایران اتفاق می‌افتد را دیده باشید، ارزش خیلی از این جزییات را می‌فهمید.
پ.ن.۲. نیما قسمت مستراح را کامل کرد:)
پ.ن.۳. قسمت اینترنتی را هم خودم کامل کردم. این آقا «مهدی شیفت» هم که کامنت داده بود کلی زحمت کشیده و قسمتهای دیگر را کامل کرده‌است.
پ.ن.۴ . احسان هم بخش نقشه را تکمیل کرد.
نظرات:
من یک وقتی هماهنگ کننده کمیته برگزاری المپیاد بودم- وقتی که ایران بودم- آن زمان دکتر شریعتی یک مجموعه مفصل از خواصی که ایران باید داشته باشد تا یک برنامه بین المللی از این دست آبرومندانه برگزار شود به کمیته داد که اگر همه چیز سر جایش باشد، الان در یکی از زونکن های کمیته بایگانی است. حالا که از نیما خواسته ای در مورد این چیزها بنویسد، بد نیست ازش بخواهی به آن نوشته دکتر شریعتی سرکی بکشد. خیلی کامل و مفصل بود. در مورد خیلی جزئیات با دقت و وسواس زیادی مفصل توضیح داده بود. بخش غذای آن را می توانی از نیما بخواهی برایت پیدا کند و بفرستد.
من دنبال این هستم که یک مطلبی باشد که آنلاین باشد و برای کنفرانسهای دیگر هم استفاده شود.
رویاَ،
مرسی از نکته دسر. اضافه می کنم.
جالب بود من اصلا این سایت رو بلد نبودم اینکه عضو شدم بعد چون بازم بلد نبودم باهاش کار کنم فکر کنم واسه قسمت توالت یه کامنتی گذاشتم یا هر چیز دیگه
جالبه به نظرم
انار
fa.wikibooks.org
از کسی که لینک
fa.wikibooks.org
را گذاشته هم متشکرم. امروز با دقت بیشتری نگاهش میکنم.
آقا دستت هم درد نکند . تغییراتی را که در سایت راهنمای برگزاری کنفرانس دادی را دیدم. خیلی خوب بود.
It's great, an excellent and overdue tool. It would be great if there was a comprehensive list of International conferences in Iran somewhere. Maybe one of your pages could be didicated to that, but it needs to be in English.
Also, some pictures of other conference venues, etc. would be nice, so that Iranian facilitators get an idea of what these things look like, and what the programs/schedules are like too. Maybe even pictures of giveaway conference bags and proceedings.
-foaad
Good work!
دستت درد نکند. فکرکنم آخر باید به
fa.wikibooks.com
برویم منتها هنوز نگشتم ببینم چطور کار می‌کند.
From my own experience of the last two international cosmology workshops in Iran (the first one held in Kish in 99 and the second in Qeshm) what seemed very disappointing to foreign people were the locations as they did not reflect some better aspects of Iran as we know it. For example while Kish is very appealing to Iranian people since it captures some of the commercial aspects of the west, scientists who are making the trip despite the challenges are not really interested in these attractions; for example my advisor used to tell me that he had been so excited seeing the island from the plane looking like a pearl in Persian gulf but later had figured out that it is nothing but a big mall for western junks to be sold to Iranians. Believe it or not participants had a hard time finding simple Iranian souvenirs like Saffron to take back with them. Qeshm was a bit better in the sense that at least they have not separated the local people to a remote part of the island so tourists would not see them but still the face of the city was covered with blankets and dvd players coming from UAE. One of the European scientists told us that he had made a ground trip by bus through Iran when he was younger after the war and was much more impressed by old cities like Yazd, Esfahan and Shiraz and now was very disappointed at the location of the conference. My only comment about the food is that there is some misunderstanding on behalf of the cooks that international people enjoy fast foods or prefer fried oily dishes to traditional Iranian food which might not be a bad idea to have them but are not that appealing to most scientists I know. We obviously talked to the organizers about these issues and I know how much limitations they were facing on all these issues and in fact they did not have the luxury of doing anything about most of them. These mistakes or worse do happen in other workshops and conferences I have attended as well but as we all know with such a negative image of Iran in the world and the fact that Iran does not have a tourist friendly structure for foreign visitors we can not really afford making them and the least we must do is to take the advantage of historical, cultural and natural attractions and resources Iran benefits from, so we can convince people to make the trip.