وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
July 12, 2006
شنبه دو هفته پیش نیکی پا پیش گذاشته‌بود و بلاگرهای اطراف سانفرانسیسکو را کنار هم آورده بود. مناسبت برنامه هم آمدن سفر پدرام معلمیان به منطقه بود. تاجایی که خبر دارم پدرام پرخواننده‌ترین وبلاگ‌نویس ایرانی بوده‌است. حدود دوسال پیش که هرروز می‌نوشت وبلاگش چهل پنجا‌ه‌هزار خواننده روزانه داشته‌است.
سر شام(پیتزا) پدرام بعد از اینکه شنید که وبلاگهای ما چندصدتا خواننده بیشتر ندارد گفت که دارید وقتتان را تلف می‌کنید باید بدنبال تعداد خواننده خیلی بیشتر از اینها باشید. سیما هم گفت که به همین تعداد خواننده راضی است. با بحث بیشتر معلوم شد که پدرام برایش بوجود آوردن تغییر در جامعه خیلی مهم است و به وبلاگ بعنوان ابزار تغییر نگاه می‌کند(هرچند نگفت که چه تغییر می‌خواهد). بنظرش با چندصد خواننده داشتن نمی‌شود تغییری در جامعه بوجود آورد. اگر درست یادم باشد سیما در جواب گفت که تاثیرگذاشتن بر جامعه محوری‌ترین دلیل وبلاگ داشتنش نیست و همینطور به تاثیر‌گذاری کم و آرام قانع است. پیشنهاد پدرام برای پیدا کردن خواننده زیاد این بود که وبلاگهای گروهی مخصوصا به انگلیسی درست کنید تا خواننده زیاد پیدا کنید.
بنظر من، بیشتر وبلاگ نویسهایی که در مورد مسایل اجتماعی و سیاسی می‌نویسند، ته دلشان می‌خواهند روی جامعه تاثیری بگذارند. اینکه چطور می‌شود تعداد خوانندگان حرفهایی که در وبلاگستان زده‌می‌شود را زیاد کرد سوالی است که ذهن من را هم مشغول کرده‌است. بیشتر مردم اطلاعات خود را از تلویزیون و رادیو می‌گیرند. بجز چند استثنا (مثل رادیو بی‌بی‌سی)، رادیوها و تلویزیونهای داخل و خارج از ایران بسیار کم کیفیت هستند. حتی وبسایتهای پرطرفدار ایرانی مثل گویا از کیفیت بسیار پایینی برخوردارند. باید جایگزینهای پرکیفیتی برای اینها پیدا کرد. چندین نفر می‌شناسم که بدنبال بوجود آوردن رسانه‌های جدید با کیفیت هستند. اما سوال یک میلیون تومانی این است که چگونه می‌شود رسانه‌هایی بوجود آورد که در عین با کیفیت بودن برای عامه مردم هم جذاب باشند.
نظرات را حتما ببینید. مخصوصا نظر پدرام را بخوانید.
سر شام(پیتزا) پدرام بعد از اینکه شنید که وبلاگهای ما چندصدتا خواننده بیشتر ندارد گفت که دارید وقتتان را تلف می‌کنید باید بدنبال تعداد خواننده خیلی بیشتر از اینها باشید. سیما هم گفت که به همین تعداد خواننده راضی است. با بحث بیشتر معلوم شد که پدرام برایش بوجود آوردن تغییر در جامعه خیلی مهم است و به وبلاگ بعنوان ابزار تغییر نگاه می‌کند(هرچند نگفت که چه تغییر می‌خواهد). بنظرش با چندصد خواننده داشتن نمی‌شود تغییری در جامعه بوجود آورد. اگر درست یادم باشد سیما در جواب گفت که تاثیرگذاشتن بر جامعه محوری‌ترین دلیل وبلاگ داشتنش نیست و همینطور به تاثیر‌گذاری کم و آرام قانع است. پیشنهاد پدرام برای پیدا کردن خواننده زیاد این بود که وبلاگهای گروهی مخصوصا به انگلیسی درست کنید تا خواننده زیاد پیدا کنید.
بنظر من، بیشتر وبلاگ نویسهایی که در مورد مسایل اجتماعی و سیاسی می‌نویسند، ته دلشان می‌خواهند روی جامعه تاثیری بگذارند. اینکه چطور می‌شود تعداد خوانندگان حرفهایی که در وبلاگستان زده‌می‌شود را زیاد کرد سوالی است که ذهن من را هم مشغول کرده‌است. بیشتر مردم اطلاعات خود را از تلویزیون و رادیو می‌گیرند. بجز چند استثنا (مثل رادیو بی‌بی‌سی)، رادیوها و تلویزیونهای داخل و خارج از ایران بسیار کم کیفیت هستند. حتی وبسایتهای پرطرفدار ایرانی مثل گویا از کیفیت بسیار پایینی برخوردارند. باید جایگزینهای پرکیفیتی برای اینها پیدا کرد. چندین نفر می‌شناسم که بدنبال بوجود آوردن رسانه‌های جدید با کیفیت هستند. اما سوال یک میلیون تومانی این است که چگونه می‌شود رسانه‌هایی بوجود آورد که در عین با کیفیت بودن برای عامه مردم هم جذاب باشند.
نظرات را حتما ببینید. مخصوصا نظر پدرام را بخوانید.
نظرات:
Well, I really think this lack of substance that exist in the huffy-puffy elitism of Diaspora media [i.e Rooz, voice of America..], ain’t gonna be appealing to many in Iran. Some graduate student (whom I forgot the name), presented a paper on the execution of music by the Persian Media outside of Iran in one of the conferences I attended two years ago. She did a rhythm, lyrics, and genre analysis of the music Radio Farda, Voice of America, and BBC, and some radios in Europe played. Her paper was amazing. She found out that Radio Farda tends to play very rhythmic popular Iranian Music right before their “propaganda news.” While this short summary does not to justice to her very comprehensive paper, she basically said that by using “dambooli mambooli” music Radio Farda has been very successful in opening its way into the houses of those who never cared to hear news. She thought popularizing content that we find in the mainstream media in the west is being adopted by the Persian Diaspora and they are using culturally specific signifiers to boost up their popularity.
You ask me, among the internet dudes, I love what Behzad Bloor has achieved. Look it up. He is one of the most successful both in Radio and the online services in BBC. We often tend to ignore the power of a show like Rooz-e Haftom.
Nazli Jaan, I have been a fan of yours from afar also. So, thank you.
As for "Anonymous", perhaps he/she can describe how she/he has such an exact neighborhood figure of 400-500 and not 250-350 or 700-800 or 1200-1400 or ??? Perhaps he/she knows something I do not.
Although the number is irrelevant, "the eyeranian" did have AS MANY AS 48,000 unique visitors in one day and at the height of its popularity never dipped below 8,000. The AVERAGE was usually closer to the top number, which is why I kept buying more and more bandwidth and still ran short often.
My old may not be as important, because it was done during a different set of circumstances and I will also never accept all the credit for it: Blogs were still fairly new. There were not many middle-eastern blogs in English. invasion of Iraq was very hot topic. Sina Motallebi may had been the first blogger worldwide arrested and my site was the main English one writing about it. And finally, the eyeranian was featured on many mainstream media including CNN, The Wall Street Journal, Washington Monthly, Associated Press, The Canadian Press, Telegraph.co.uk and Boston Globe, and many prominent blogs of the day like Glen Reynolds, Joe Ito, Jeff Jarvis, Dan Gilmor, Little Green Footballs, Global Voices, Online Journalism Review and others, in addition to most popular Persian blogs included the eyeranian on their blogroll.
However, the numbers ARE in fact important, perhaps more now than ever. Most of it for reasons Mehdi mentioned in reaching a wider audiance to impact change, as I feel the extraordinary talent that is used (some may argue wasted) in maintaining blogs today is much better used and is far more effective if it reaches the larger masses.
This is the dialogue I am hoping bloggers engage in, in order to develope the means to reach such goals. My suggestion of group blogs in English is just one way of making a change as I often wonder if an editorial appearing in NY Times has more long-term effect even INSIDE Iran than anything in Farsi, published on web or paper. Of course, radio and TV are even better vessels and I sincerely believe a small group of dedicated individuals can make it happen with the right motivation and plan.
There are other reasons that this space and format wont allow to discuss. Hopefully as I see more of you in person, we can talk more.
Thanks for reading such a long "comment" and all the best.
وبلاگ جالبي داري و مطالب خوبي هم نوشتي. وبلاگ من مطالبي در مورد اديان و عرفان‌هاي گوناگون داره، خوشحال مي‌‌شم به وبلاگ من سر بزني. نظرت را هم اگر دوست داشتي بده.
خداوند به موسي (ع) فرمود:
اي موسي ايا مي‌داني من چه قدر به تو ترحم كرده‌ام؟
موسي (ع) گفت: تو از مادرم به من مهربانتري
خداوند فرمود: موسي (ع) مادرت در اثر فضل من بر تو ترحم مي‌كرد. من بودم كه او را بر تو مهربان ساختم و قلبش را پاك نمودم، تا تو را پاك تربيت كند. اگر من اين كارها را با وي نمي‌كردم او با زنان ديگر فرقي نداشت...
من به عنوان نماينده نسل جوون ،نسل تحصيل كرده كه دارم تو يه شركت بزرگ مهندسي كار مي كنم مي تونم خيلي راحت بهت بگم كه خيليها از همين همكارهاي من و همكلاسيهاي سابق من كه از يه دانشگاه معتبر هم فارغ التحصيل شدن اصلا نميدونن وبلاگ چي هست!! چه برسه به نسلهاي قبلي
Weblogs seem not to have large enough an audience to create social change or movements, at least at this stage and in Iran. However, they can have important effects to faciliate change, though with longer time delays:
1- They help create a network of activist-minded people who share similar goals and ideals.
2- They help clarify different arguments and test them in the eye of public opinion.
3- They help potentially talented people with writing/activistic/political ideas to emerge from the community. These people can later be absorbed by the more powerful media, or start one.
For example, if today you want to start a serious TV station to beam into Iran, the network of bloggers may prove very valuable in supplying people, ideas, and feedback.
amma weblog-haee mesle webloge shoma in khoobi ro daran ke sedaye tafakkore mokhalef ro zende negah midaran.
webloge kheyli khoobi darin. omidvaram movafagh bashid
I can't agree more with everyone here.
So, if blogs are not achieving the larger goal we all seem to want, then what is the answer? Shouldn't all this wonderful energy be put into a more useful venture?
What does it take to rent some space on an existing satelite station? What is radio like? Will a print version make its way inside Iran and also be a voice for us globally? An on-line magazine? A group web log? A group of writers determined to get op-ed pieces published in internationally read papers? A semi-formal and grass-roots PR organization?
These are just some suggestions, but unless we all start to think outside the box, nothing will change.
Thanks again Mehdi jaan.