اینهم صف جلوی فروشگاه اپل نزدیک سرکار من(شمال کالیفرنیا) برای خرید موبایل جدید شرکت اپل است. واقعا این استیو جابز رییس شرکت اپل در بوجود آوردن تب داغ برای محصولات شرکتش فوق العاده است. البته بعد از اینکه در مورد کارهایش در زمان شروع شرکت اپل شنیدم دیگر ازش خوشم نمی‌آید. بیل گیتزِ مایکروسافت صدبار نسبت به این استیوجابز آدم باشرفی است. بروید فیلم pirates of silicon valley را ببینید.

خودمانیم صف اَداپتیک هم دارد خیلی دراز می‌شود فقط حیف که صفش در دنیای مجازی است و دیده نمی‌شود.

Labels: آیفون

شاید شما هم زمزمه‌های این وبسایت جدید را شنیده‌اید. انتظار برای وبسایت جدید به پایان می‌رسد و در کمتر از یک هفته محصول جدید را خواهید دید. این وبسایت به وبلاگ نویسها و وبسایتهای کوچک کمک می کند که دیگران را در مورد نوشته های جالب خودشان خبر کنند. این سیستم به زیاد شدن خوانندگان وبلاگ کمک میکند و همچنین به خوانندگان امکان این را میدهد که مطالب جالبتر را پیدا کنند. در این سایت نوآوریهای بسیاری شده‌است و امکانات جذابی برای وبلاگ‌نویسها فراهم شده‌است. این سایت قرار است برای زبانهای مختلف سرویس داشته باشد، در حال حاضر تنها بخش فارسی اش راه اندازی می شود.

در ابتدا عضویت در سایت تنها از طریق دعوتنامه امکان پذیر خواهد بود. اگر علاقه‌مند هستید که جز ۱۰۰ وبلاگ اولی باشید که از این محصول استفاده کنید می‌توانید با رفتن به Adoptic و با وارد کردن ایمیل و آدرس وبلاگ خود (در جعبه سبز رنگ) درخواست دعوتنامه کنید. در عرض هفته آینده دعوتنامه برای عضویت شما فرستاده خواهد شد.

Labels: adoptic

یک مدتی کوتاهی است که از دانشگاه آمده‌ام بیرون و تو این مدت کم خیلی چیزهای جدیدی یاد گرفته‌ام. یکی از این موارد پی بردن به اهمیت فوق‌العاده آدمهای «کاردرست» در جامعه است.

خیلی از کارهای بزرگ که در دنیا می‌بینید با یک تعداد کم آدم کاردرست شروع شده و یا انجام شده که اگر شما هزار نفر آدم معمولی را هم جمع کنید هیچوقت نمی‌توانند آن کارها را انجام دهند. مثلا شرکتهای مثل گوگل، اسکایپ یا یوتیوب همه با سه چهار نفر راه انداخته‌‌شده‌است. البته تا حدی درست است که کارهای اینترنتی با تعداد آدمهای کمتری قابل انجام هستند ولی اگر موارد دیگری مثل راه انداختن شرکت مایکروسافت و اپل را هم بخوانید وضعیت کم و بیش مشابه است. یعنی تعداد خیلی کمی افراد توانسته‌اند یک محصول جدید ارایه کنند که شرکتهایی که صد برابر آنها بوده‌اند نتوانسته‌اند ارایه کنند.

عملا موقعیتهای جدیدی که این افراد برای جامعه‌شان باز می‌کنند بسادگی قابل ارزش‌گذاری نیست.

یادم است که یکی دوسال پیش دکتر حداد عادل در جواب خبرنگاری که از او در مورد مشکل فرار مغزها پرسیده‌بود گفته‌بود که ایران بیش از نیازش تحصیل‌کرده تولید می‌کند و حالا اگر نصف اینها هم بروند مشکلی نیست (نقل به مضمون). برخلاف مدل ذهنی حداد عادل که این افراد را تنها بعنوان کسانی که «دانششان» را از ایران می‌برند میبیند، مشکل اصلی‌ فرار مغزها این است که اکثر این آدمهایی که از ایران می‌روند آدمهای باعرضه و کاردرستی هستند که می‌توانند درهایی جدیدی بر روی جامعه باز کنند و جای این افراد را هزاران نفر متوسط دیگر پر نخواهند کرد.

نوشته قبلی وبلاگم را برداشتم که جوابی بود به کاری که هودر کرده بود، چون فکر کنم به روح وبلاگم لطمه زده بود و جوابی که از طرف بالاترین داده شده بود برای شفاف سازی موضوع کافی بود.

کم کم هم وبلاگم را از دوباره شروع میکنم و تقریبا می دانم که در این زندگی دوباره اش در مورد چی می خواهم بنویسم.

پ.ن. کسی می داند که چطور می توانم تحت ویندوز اکس پی نیم فاصله تایپ کنم. خدا یا بیل گیتز یا مبدع نیم فاصله را لعنت کند.