با بیانیه اخیر شورای امنیت و مهلت یک ماهه به ایران، تصمیم گیری درباره پرونده ایران عملا به شورای امنیت منتقل شدهاست. از آنطرف مواضع آمریکا، انگلیس و آلمان بسیار به هم نزدیک شدهاست. برای همین، کار چندانی از روسیه و چین ساختهنیست. چون اگر آنها در مقابل تحریم کردن ایران مقاومت زیادی کنند، آمریکا میتواند پرونده را به بهانه کارشکنی روسیه و چین از چارچوب سازمان بین الملل در بیاورد و به مرحله استفاده از زور وارد کند. مرحله زور میتواند شامل تحریم دریایی ایران و یا در مرحله حادتر بمباران هوایی و انجام عملیاتهای کماندویی موضعی باشد.
توانایی ایران در پاسخگویی به هر کدام از اینها زیاد نیست. اگر آمریکا تحرکات نظامی خود را به عملیاتهای هوایی یا کماندویی خارج از شهرها محدودکند، کار زیادی از نیروهای نظامی ایران بر نخواهد آمد. در مورد خارج از ایران هم وضع همینطور است. از آنجا که شیعیان عراق در قدرت هستند، علاقه چندانی به روبرو شدن با حامی اصلیشان آمریکاییها ندارند. حزب الله لبنان هم تواناییش برای عملیات بر علیه اسراییل کم است(الان وضعیت با زمان اشغال لبنان توسط اسراییل متفاوت است) و حتی ممکن است راضی به خطر انداختن بقیه لبنان به خاطر ایران نشود. ایران به کشورهای حاشیه خلیجفارس هم نمیتواند حمله کند چون یک ذره اعتباری که در میان کشورهای مسلمان دارد هم از بین خواهد رفت و همینطور وارد کردن کشورهای بیشتر به مساله، بقیه کشورها را به هدف نهایی قرار دادن تسلیم کامل ایران ترغیب میکند.
متاسفانه گزینههای ایران بسیار کم شدهاست. کم و بیش دو راه بیشتر در مقابل رهبران ایران نمانده یا قبول مدل لیبی و یا برخورد با آمریکا. اولی هزینه بالای ایدلوژیکی در داخل ایران دارد. در خارج هزینه چندانی ندارد. هیچ کس نمیگوید آبروی فلان کشور رفت. میگویند خوب شد که حماقت به خرج نشان ندادند. دومین راه هم پایانش روشن نیست و هر قدر که میشود دید خوب نیست.
راه دیگر که مذاکره رودرروی باشد،َ متاسفانه شانس خیلی کمی دارد. دلیلش هم این است که با مدل ذهنی رهبران ایران مذاکرات ساده نخواهد بود. در ایران همه احساس رمانتیک نسبت به مذاکره با آمریکا دارند و فکر میکنند با مذاکره همه چیز یک شبه حل میشود. در عمل میآیند و میبینند که اینطور نشد و مایوس میشوند. دیگر مشکل هم این است که میخواهند تمام بده بستانها را پشت پرده انجام دهند. آمریکا هم با پررویی هرچه ایران میدهد را میگیرد و میگذارد در جیبش (مثل کمک ایران به آمریکا در برقراری حکومت در افغانستان). چون ایران اینکارها را در عیان نمیکند، آمریکا هم نیازی به عوضدادن احساس نمیکند.
movafegham,nazare man ine ke age dar bar hamoon paashneye ghabli becharkhe inaa jaame zahro sar mikeshand ama dar daghigheye 90,hala yaa midanesh daste ahmadinejad ya taghirate gostarde dar rahbarie iran pish miaad maslan ye joor koodetaye dakheli ,dar har soorat ina hefz nezam vashoon ye asle ke bekhateresh haramo halal ham mitoonan bekonan.
albate momkene tanha bad shansie ke biaran in bashe ke dige harfaa va kaarhaa ye daghigheye 90 shoon morede ghabool vaghe nashe.
I am looking for the Great Middle East plan, but unfortunately I havent been able to find the document. As far as I know, it is a 15 pages document that is available some where on the net, but i failed to find it. could you please inform me if you have a reference to the documents? I would also like to know your ideas about this document. hoew do you analyze it?
I am looking for the Great Middle East plan, but unfortunately I havent been able to find the document. As far as I know, it is a 15 pages document that is available some where on the net, but i failed to find it. could you please inform me if you have a reference to the documents? I would also like to know your ideas about this document. hoew do you analyze it?