وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
April 30, 2006
در مطلب قبلی‌ام مواضع پنج مجله آمریکا را راجع به بحران آمریکا و ایران نوشتم. امروز مواضع چندین سیاست‌مدار و ستون‌نویس را اینجا می‌آورم.
۱- برژینسکی که در زمان گروگان‌گیری در ایران مشاور امنیت ملی کارتر بود، در مقاله‌ای با عنوان «اونجا بودیم و آن کار را کردیم» در لوس‌آنجلس‌تایمز نوشت که حمله نظامی هزینه‌اش زیاد است و در دراز مدت به آمریکا ضربه می‌زند. برژینسکی جزو سیاستمدارهای «واقع‌گرا» (realist) شناخته‌می‌شود که زیاد با کارهای رادیکال در سیاست امورخارجه آمریکا موافق نیستند. به همین جهت با سیاست کلی بوش در صدور دموکراسی به خاورمیانه موافق نیست.
۲- توماس فریدمن ستون نویس معروف روزنامه نیویورک تایمز در مقاله‌ای در همان روزنامه نوشت که ایران هسته‌ای بهتر از حمله به ایران در زمان ریاست‌جمهوری بوش است. توماس‌فریدمن که از حمله به عراق حمایت کرده‌بود، بدلیل اتفاقات بد بعد از حمله به عراق، الان بیشتر موضعی انتقادی به عملکرد بوش در عراق و ایران گرفته‌است.
۳- مارک استین در مجله اینترنتی و ناشناخته «مجله شهر» مقاله‌ای در حمایت از حمله به ایران نوشت. مقاله‌اش در خیلی از وبلاگهای جمهوری‌خواه بازتاب داشت چون که خیلی از دلایل خصومت آمریکا با ایران را در مقاله‌اش جمع کرده‌بود. نکته مقاله‌اش این بود که کار فقط به بمباران ختم نمی‌شود و ایران جواب خواهد‌داد منتهی آمریکا باید خودش را برای آن هم حاضر کند.
۴- مقاله سناتور دایان فاینستاین در روزنامه لوس‌آنجلس تایمز با عنوان «مواجهه با ایران» مقاله‌ای بود که برخلاف عنوانش بر علیه حمله به ایران بود. این مقاله برای خود من غیر منتظره‌ترین بود. سناتور فاینستاین، سناتور حزب دموکرات از کالیفرنیا، معمولا مواضعش در زمینه خاورمیانه بیشتر به لابی اسراییلی نزدیک است تا به مواضع لیبرالهایی که به دلیل موضع لیبرال او در مواضع داخلی به او رای می‌دهند. اما در این مورد مواضعش به «آیپک» نزدیک نیست و با مقاله‌اش رسما بر علیهِ حمله به ایران موضع گرفت و البته گفت که باید فشارهای دیگر را بیشتر کرد.
۵- ریچارد کلارک که زمان کلینتون و اولهای کار دولت بوش مشاور ضدتروریسم رییس‌جمهور بود، در مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز در مورد خطرات و هزینه‌های بمباران هوایی مراکز هسته‌ای ایران نوشت و گفت که که کنگره نباید اجازه بدهد که جورج بوش بار دیگر جنگی را که عواقبش روشن نیست براه بیاندازد( مقاله را اینجا می‌توانید بخوانید. مقاله دوم در آن صفحه). ریچارد کلارک از این جهت خیلی معروف شد که جورج بوش را متهم کرد که به توصیه‌های او که می‌توانست جلوی حمله یازده سپتامبر را بگیرد گوش نکرده‌است.
۶- دنیس راس که زمان کلینتون سفیر آمریکا در مذاکرات صلح خاورمیانه بود و الان عضو «انستیتو خاور نزدیک واشینگتون» است(همانجایی که محسن سازگارا کار می‌کند) در مقاله‌ای در روزنامه واشینگتون پست، گفت که آمریکا باید راه مذاکره مستقیم با ایران را تست‌کند و اگر آن جواب نداد به سراغ راه‌های دیگر برود.
۱- برژینسکی که در زمان گروگان‌گیری در ایران مشاور امنیت ملی کارتر بود، در مقاله‌ای با عنوان «اونجا بودیم و آن کار را کردیم» در لوس‌آنجلس‌تایمز نوشت که حمله نظامی هزینه‌اش زیاد است و در دراز مدت به آمریکا ضربه می‌زند. برژینسکی جزو سیاستمدارهای «واقع‌گرا» (realist) شناخته‌می‌شود که زیاد با کارهای رادیکال در سیاست امورخارجه آمریکا موافق نیستند. به همین جهت با سیاست کلی بوش در صدور دموکراسی به خاورمیانه موافق نیست.
۲- توماس فریدمن ستون نویس معروف روزنامه نیویورک تایمز در مقاله‌ای در همان روزنامه نوشت که ایران هسته‌ای بهتر از حمله به ایران در زمان ریاست‌جمهوری بوش است. توماس‌فریدمن که از حمله به عراق حمایت کرده‌بود، بدلیل اتفاقات بد بعد از حمله به عراق، الان بیشتر موضعی انتقادی به عملکرد بوش در عراق و ایران گرفته‌است.
۳- مارک استین در مجله اینترنتی و ناشناخته «مجله شهر» مقاله‌ای در حمایت از حمله به ایران نوشت. مقاله‌اش در خیلی از وبلاگهای جمهوری‌خواه بازتاب داشت چون که خیلی از دلایل خصومت آمریکا با ایران را در مقاله‌اش جمع کرده‌بود. نکته مقاله‌اش این بود که کار فقط به بمباران ختم نمی‌شود و ایران جواب خواهد‌داد منتهی آمریکا باید خودش را برای آن هم حاضر کند.
۴- مقاله سناتور دایان فاینستاین در روزنامه لوس‌آنجلس تایمز با عنوان «مواجهه با ایران» مقاله‌ای بود که برخلاف عنوانش بر علیه حمله به ایران بود. این مقاله برای خود من غیر منتظره‌ترین بود. سناتور فاینستاین، سناتور حزب دموکرات از کالیفرنیا، معمولا مواضعش در زمینه خاورمیانه بیشتر به لابی اسراییلی نزدیک است تا به مواضع لیبرالهایی که به دلیل موضع لیبرال او در مواضع داخلی به او رای می‌دهند. اما در این مورد مواضعش به «آیپک» نزدیک نیست و با مقاله‌اش رسما بر علیهِ حمله به ایران موضع گرفت و البته گفت که باید فشارهای دیگر را بیشتر کرد.
۵- ریچارد کلارک که زمان کلینتون و اولهای کار دولت بوش مشاور ضدتروریسم رییس‌جمهور بود، در مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز در مورد خطرات و هزینه‌های بمباران هوایی مراکز هسته‌ای ایران نوشت و گفت که که کنگره نباید اجازه بدهد که جورج بوش بار دیگر جنگی را که عواقبش روشن نیست براه بیاندازد( مقاله را اینجا می‌توانید بخوانید. مقاله دوم در آن صفحه). ریچارد کلارک از این جهت خیلی معروف شد که جورج بوش را متهم کرد که به توصیه‌های او که می‌توانست جلوی حمله یازده سپتامبر را بگیرد گوش نکرده‌است.
۶- دنیس راس که زمان کلینتون سفیر آمریکا در مذاکرات صلح خاورمیانه بود و الان عضو «انستیتو خاور نزدیک واشینگتون» است(همانجایی که محسن سازگارا کار می‌کند) در مقاله‌ای در روزنامه واشینگتون پست، گفت که آمریکا باید راه مذاکره مستقیم با ایران را تست‌کند و اگر آن جواب نداد به سراغ راه‌های دیگر برود.
نظرات:
jalebe vasam ke bedoonam chera hads mizadi ke jahanbegloo ro begiran.
in baba ke beyne hame maroof bood eb tamol baa regim va haazar ta gisipe dige.albate shayad gereftanesh baese tatihiresh dar beyne kheyli haa ke kaareshoon barchasb za'dane vali jeddan chera hamchin hadsi zadi? jahanbegloo ke daftar dasht iran ,mioomado miraft, filoosf davat mikard ,be ghole maroof ba hakemiat ta'aamol mikard.
oon aabe sarbaalaa kheyli jaaleb bood mano yaade abuataa khoondane ghoorbaaghe andaakht,vali jedan man in padide ro barhaa dide boodam vali ye lahze ham fekr nakarde boodam.nemooneash bazi vaghtaa macrophotography az shabnam rooye barghe giaa ke ye dafe ghatree az paaeene barge khamide mire baalaa raast raast,fekr mikardam divergence surface energy bayad baashe.
oon tokhme morge jumping egg ham bahal bood.
http://blogs.zdnet.com/emergingtech/index.php?p=212
http://www.usatoday.com/news/opinion/editorials/2006-05-02-iran-nuclear_x.htm