این
نوشتههای لوا را درباره تغذیه سالم برای مهاجران از دست ندهید. خیلی از کسایی که از ایران به شمال آمریکا آمدند برایشان برقرار کردن تناسبی بین کار، ورزش و وقت برای درست کردن غذای سالم کار سختی است.
من و همسرم خوشبختان در خانه، مشترک هفتهای سبزی هستیم که هر هفته تازه از مزرعه به محلهمان میآید و ما باید برویم و تحویل بگیریمش(کمی شبیه وانتهای سبزی در ایران). قبل از اینکه روز یکشنبه همسرم به کنفرانس برود گفتم که تمام سبزیها را بپزیم که من بعدا بعید است خودم حال و حوصلهاش را داشتهباشم. برای همین هرچه سبزی بود را خردکردم و پختیم. در چهار روز گذشته که همسرم نبود من هر روز آن سبزی پختهها را خودم. تنها تنوع این بود که چند روز اول برنج بود ولی از وقتی که برنج تمام شد با نان میخوردم. در مورد ورزش هم از روز شنبه کذشته که به کوهنوردی آسانی رفتم تا به امروز تنها ورزشی که کردم پرتاب و تمرین دارت در دفتر کارم بودهاست. حالا میبینید که چرا پیدا کردن تناسب در زندگی میتواند اینقدر سخت باشد.
I wish we had that Vegi Trauk here too.
I wish we had that Vegi Trauk here too.
"man o madaram be bagh raftim, sepas pedaram amad ..." :-))
khoob hastid? omidvaram ke hamishe bashid. nemidanestam ke tavalodetan ast. agar hast tabrik.
ثانیا این بالاترینت سکسی شده منتها من پیشنهادم اینه که برای بلاگر این الاینه تصویر رو میدل کنی (البته میدونم در مقابل یک گونی کدی که نوشتی یه align="absmiddle" واقعا احمقانه است به عنوان پیشنهاد)
موفق باشی
این استادت دانشجوی مکانیک نمیگیره؟