وبلاگ نیمه فعال مهدی درباره‌ی تصویر ایران در رسانه‌های جهان
April 08, 2006
چند تا مقاله خیلی خیلی مهم درباره درگیری احتمالی ایران و آمریکا در این چند روز در آمده که من تا امروز فرصت نکرده بودم درباره آنها بنویسم. سعی می‌کنم در این چند روز درباره آنها بنویسم.
اولینش، مقاله «دِینا پریست» ( روزنامه‌نگار مسایل امنیتی در روزنامه «واشینگتون پست») بود که انعکاس زیادی داشت و تیترش این بود که حمله به ایران می‌تواند واکنش تروریستی از طرف ایران ایجاد کند. در مقاله گفته‌بود:«ایران می‌تواند از طریق شبکه‌های که سپاه، حزب‌الله لبنان و جهاد اسلامی که خیلی بهتر از القاعده آموزش دیده‌اند به منافع آمریکا حمله کنند». در بقیه مقاله اقدامات ترویستی که ایران متهم به آن است را آورده است.
لحن ادعایی این مقاله این است که می‌خواهد بگوید به ایران حمله نکنید چون خطرناک است. اتفاقا این بسیار مشابه حرفهایی است که وزیر دفاع ایران و یا کسانی مثل حسن عباسی می‌زنند و در روزنامه‌های خارجی انعکاس هم پیدا می‌کنند. منتها مساله این است که تاثیر اینگونه مقاله‌ها یا گفتارها کاملا برعکس است. شنونده آمریکایی یا جهانی با شنیدن چنین تهدیدهایی ایران را موجود بسیار خطرناکتری می‌بیند که با گروههای تروریستی هم همکاری دارد. بنابراین هواداران حمله به ایران براحتی می‌توانند ادعا کنند که اگر ایران اینقدر خطرناک است پس بهتر است قبل از اینکه به قابلیت هسته‌ای دست پیدا کند به سراغش برویم. جمله معروف سناتور «مک کین»، «خطرناک تر از حمله به ایران، خود ایران اتمی است»، توسط این طرفداران جنگ خیلی اینطرف و آنطرف در مقالات نقل می‌شود. کسانی دیگر هم پیدا می‌شوند می‌گویند اگر ایران اینقدر خطرناک است اصلا ممکن است منتظر حمله آمریکا نشود و خودش حمله کند. با اینکه این حرف احمقانه‌ای است، مردم دنیا با تصویر منفی که از ایران در ذهن دارند اینها را باور می‌کنند.
مقاله‌ای که فردا یا پس فردا در موردش می‌نویسم مقاله سیمورهرش است.
اولینش، مقاله «دِینا پریست» ( روزنامه‌نگار مسایل امنیتی در روزنامه «واشینگتون پست») بود که انعکاس زیادی داشت و تیترش این بود که حمله به ایران می‌تواند واکنش تروریستی از طرف ایران ایجاد کند. در مقاله گفته‌بود:«ایران می‌تواند از طریق شبکه‌های که سپاه، حزب‌الله لبنان و جهاد اسلامی که خیلی بهتر از القاعده آموزش دیده‌اند به منافع آمریکا حمله کنند». در بقیه مقاله اقدامات ترویستی که ایران متهم به آن است را آورده است.
لحن ادعایی این مقاله این است که می‌خواهد بگوید به ایران حمله نکنید چون خطرناک است. اتفاقا این بسیار مشابه حرفهایی است که وزیر دفاع ایران و یا کسانی مثل حسن عباسی می‌زنند و در روزنامه‌های خارجی انعکاس هم پیدا می‌کنند. منتها مساله این است که تاثیر اینگونه مقاله‌ها یا گفتارها کاملا برعکس است. شنونده آمریکایی یا جهانی با شنیدن چنین تهدیدهایی ایران را موجود بسیار خطرناکتری می‌بیند که با گروههای تروریستی هم همکاری دارد. بنابراین هواداران حمله به ایران براحتی می‌توانند ادعا کنند که اگر ایران اینقدر خطرناک است پس بهتر است قبل از اینکه به قابلیت هسته‌ای دست پیدا کند به سراغش برویم. جمله معروف سناتور «مک کین»، «خطرناک تر از حمله به ایران، خود ایران اتمی است»، توسط این طرفداران جنگ خیلی اینطرف و آنطرف در مقالات نقل می‌شود. کسانی دیگر هم پیدا می‌شوند می‌گویند اگر ایران اینقدر خطرناک است اصلا ممکن است منتظر حمله آمریکا نشود و خودش حمله کند. با اینکه این حرف احمقانه‌ای است، مردم دنیا با تصویر منفی که از ایران در ذهن دارند اینها را باور می‌کنند.
مقاله‌ای که فردا یا پس فردا در موردش می‌نویسم مقاله سیمورهرش است.
نظرات:
be nazare man siyasate amrika dar hadi hast ke betone behtarin tasmim ro darbareye iran begire va inke omidvaram mese bishtare mavaghe dorost amal kone .