مقاله سیمور هرش در نیویورکر همانطور که انتظار می‌رفت سروصدای زیادی کرده‌است(ترجمه فارسی). سیمور هرش در مقاله‌اش از احتمال حمله هسته‌ای آمریکا به مراکز هسته‌ای ایران صحبت کرده‌است. بعد از چاپ این مقاله واکنشهای زیادی به این مقاله نشان داده‌شد. وزیر خارجه انگلیس گفت که حمله به ایران با سلاح هسته‌ای دیوانگی محض است. امروز هم جورج بوش گفت که این حرفها حدس الکی است (البته خود قضیه را منکر نشده). از آنطرف ایران هم اعلام کرد که این حرفها جزو تبلیغات برای ترساندن ایران است. من البته نفهمیدم منظور وزارت امورخارجه ایران، کار سیمورهرش بود یا کار کسانی که توی پنتاگون چنین خبرهایی را به سیمورهرش درز می‌دهند.

سیمور‌هرش یک روزنامه‌نگار افسانه‌ای در آمریکاست. او کسی بوده‌است که در سال ۱۹۶۹ از کشتار حدود سیصد تا پانصد نفر از غیرنظامیان ویتنامی توسط سربازان آمریکا و همینطور سرپوشانی ارتش آمریکا در این مورد در روزنامه‌های آمریکا گزارش داد. این گزارشها احساسات ضد جنگ ویتنام را در آمریکا بیشتر کرد. سیمور هرش برای همین مقالاتش جایزه پولیتزر گرفت. او دوسال پیش هم با نوشتن مجموعه مقالاتی نشان داد که شکنجه‌کردن زندانیان عراقی برخلاف ادعای دولت آمریکا که اینکار توسط چندین سرباز آمریکایی «سرخود» انجام شده، با اطلاع بالادستی‌ها بوده‌است( تا حد دفتر دونالد رامسفلد وزیر دفاع آمریکا). هرش ادعاهای دیگری هم در سخنرانیهایش کرد مثل تجاوز سربازان آمریکایی به بچه‌ها در ابوغریب که بعدا خودش اعتراف کرد که تنها یک مورد بوده و آنرا هم تازه جایی خوانده ‌است.

در ماه ژانویه سال ۲۰۰۵، هرش ادعا کرد که آمریکا شروع کرده‌است به انجام عملیاتهای تجسسی در خاک ایران برای آماده‌کردن زمینه برای حمله. اینرا هم دولت ایران و هم دولت آمریکا تکذیب کردند. البته شواهدی مانند زیادشدن ناگهانی گزارشات مردم از دیدم بشقاب پرنده و همچنین سقوط دو هواپیمای بی‌خلبان در ایران می‌تواند گواهی باشد که دولت آمریکا فعالیتهایی در این زمینه داشته‌است و هرش حداقل قسمتی از واقعیت را بروز داده‌است.

سیمور‌هرش آدمی است که دوستان و خبررسان زیادی در مراکز حساسی مثل پنتاگون دارد. برای همین اگر چنین مقاله این می‌نویسد، احتمالا چیزهای شنیده و می‌داند. البته بگویم که او تنها کسی نبوده که در مورد اینکه دولت آمریکا دارد طرحهای حمله اتمی به ایران را بررسی می‌کند، می‌نویسد. من خودم احساس شخصی‌ام این است که سیمور‌هرش بعضی مواقع کمی جوگیر می‌شود و چیزهایی را که توانایی اثباتشان را ندارد و یا منابعش خیلی دقیق نیستند با سروصدای زیاد اعلام می‌کند. برای همین است که جایی مثل مجله نیویورکر را برای نوشتن انتخاب کرده که استاندارد چک کردن خبرشان به حد نیویورک‌ تایمز یا واشینگتون‌پست نیست.