همسرم رفته به یک کنفرانس(کارگاه) در ایالت دیگری که برای زنان دانشگاهی برگزارشده و هدفش کمک به آنها برای یادگیری راه و چاه گرفتن شغل استادی هست. در کنفرانس هفتادتا خانم هست و یک دانشجوی مذکر از دانشگاه برکلی! این دانشجوی برکلی طبق معمول دانشجوهای اون دانشگاه گیج بازی درآورده و متوجه نشده‌ که کنفرانس فقط برای خانمها است. برگزارکنندگان هم از روی اسم آسیایی طرف نفهمیدند که داوطلب زن نیست و برای کارگاه دعوتش کرده‌اند.

برخلاف تصور شما ظاهرا تنها آقای هفتاد زن بودن آنقدرها هم منفعت ندارد. بنده خدا مثل اینکه همش گوشه سالن می‌ایستد و هرکس که رد می‌شود یک نگاه چپی بهش می‌کند.

یک مورد دیگر اشتباه اسمی هم در مورد اسم خودم بود. سال اول آمریکا آمدنم، یک همخانه‌ای آمریکایی داشتم که نامزد کرده بود و اسم نامزدش «مِندی» بود که در شهر دوری زندگی می‌کرد. هم اتاقیم روی پیغامگیر پیغام ضبط کرده‌بود:«سلام، به دیوید و مهدی رسیدید...». هر از گاهی فامیلهای یا دوستانش زنگ می‌زدند و پیغام می‌گذاشتند:«مبارکه، چرا به ما خبر ندادید. از کی مِندی هم آمده بوستون و با هم همخانه شدید...». من هم یاد اون همشهریمان می‌افتادم که میگفت میخوای فرقش را...